Hondarribia, gaur
egun, Bidasoa ibaiaren bokalaren ondoan kokatuta dago, baina historikoki, izan duen kokapen estrategikoagatik mendeetan
zehar izandako gerratan paper garrantzitsua jokatu izan du. Hiribildua,
Txingudiko badiari begira zegoen muino baten gainean eraiki zuten, defentsarako
posizio sendoa izanik. Gaztelan sartu nahi zuen orok, lehenik Hondarribiako
plaza konkistatu behar zuen. Ondare Monumental gisa izendatua den hirigune
historikoa bisitatzera joanez gero, iragan horren lekuko ugari ikusi ahal
izango ditugu. Zutik dirauten harresi, gaztelu, jauregi, etxe eta bestelako
eraikin asko, Jaizkibelgo harriekin eraiki zituzten, hondarribiarrek “harri mimarriya” izenez ezagutzen
duten hareharriekin hain zuzen ere.
 |
Arma plazako etxeak |
Garai batean, Gipuzkoa
osoa bezala, Hondarribia Nafarroako erresumaren parte izan zen. Bi mende
geroago, hiribildu gisa eratu zenetik urte gutxira, Gaztelako parte izatera
pasa zen. Erdi Aroan, Hondarribia merkataritzarako portu aberatsa ere izan zen,
bertatik itsasoratzen baitziren Gaztelako eta Nafarroako hainbat gai (garia,
ardoa, metala…) Flandes eta Europako beste lurraldetako portu askotara. Hondarribiako
lur-eremua oso zabala zen, bere baitan hartzen zituen gaur egungo Lezo, Pasai
Donibane eta Irun herriak.
 |
Gipuzkoa plaza |
Hiriak zuen kokapen
estrategikoagatik, Frantziako Erresumak maiz erasotzen zuen, baina
hondarribiarrek harresiaren barruan beren burua defendatzeko gai izan ziren.
Eraso horien artean, gogogorrenetakoa 1638ko udan gertatutako setioa izan zen.
Uztailaren 1ean frantses armadak Bidasoa zeharkatu zuen hiribildua bere mende
hartzeko asmoz, baina erasoaldi luze baten ondoren, hondarribiarrek garaipena
lortu zuten. Herritarren aburuz, garaipen hau Guadalupeko Ama Birjinari esker
izan omen zen, ermitako zaintzailea zen Maria Juana de Mugarrietak, Ama Birjina
hartu eta herrira jaitsi baitzuen herritarrek otoitz egin ziezaioten. Izandako
setioa eta urtebetera, Hondarribiako herritarrek prozesio bat antolatu zuten,
Guadalupeko Andre Mariari emandako babesa eskertu eta lortutako garaipena
ospatzeko.
Ibilaldi erraz eta eder baten bidez, mendez
mende, ia mendera ezina bihurtu zen Hondarribiako gotorlekuaren erraietan
murgilduko gara, bere historiaren lekukoak diren harresi hauen artean izandako
gertakizun historikoak gogora ekarri eta irudikatzen saiatuz.
 |
Arma plaza eta Carlos V.aren gaztelua |
 |
Carlos V.aren gaztelua |
Gotorlekuaren Arma plazatik abiatuko
gara. Herritarrek harrerak, zezenketak, aldarrikapenak eta bestelako jai
herrikoiak egiteko erabiltzen zuten plaza honetan, soldadu-taldeek armak
atontzen zituzten. Plazan bertan altxatzen da X. mendean Antso Abarkak eraiki
zuen Karlos V.a gaztelua. Gerora,
1190ean, Nafarroako Antso Jakitunak gaztelua handitu eta gotortu egin zuen. Gaztelu
baten itxura izan arren, sei solairu zituen jauregi bat ere izan zen, aldi
berean kuartel eta plazako gobernadorearen egoitza bezala funtzionatzen zuena. Gaztelu
zein jauregi izandako eraikinean, tropentzako gelak, biltegiak, munizio eta
bolbora biltokiak, ziegak eta zalditegiak zituen sei solairutan banatuta. Gaur
egun duen kanpoko itxura Karlos V.ari zor zaio, honek handitzea erabaki
baitzuen, bide batez bere fatxada soila altxatuz. Urteetan abandonatuta egon ondoren,
1968an Paradore Nazionala bihurtzeko lanak burutu ziren.
 |
Jasokunde eta Sagarrondoko Andre Maria eliza |
Arma plaza atzean utzi eta, Kale
Nagusian zehar jaisten hasi orduko, Jasokunde eta Sagarrondoko Andre Maria eliza
nagusiarekin egingo dugu topo. Hiribilduak aurrez ziurrenik eliza ere
edukiko zuen, baina eliza berria zaharra zegoen lekuan 1474. urtean eraikitzen
hasi eta 1549an bukatu zuten. Elizak sarbide bat baino gehiago ditu. Gaztelura
begira dagoen fatxada da eraikinaren zatirik zaharrena, bertan daude arku
konopialdun portada eta hiriaren lehenengotako armarria. Beste sarbidea Kale
Nagusian kokatzen da, Jasokundearen irudia gainean duen puntu erdiko arkua.
1764an kanpandorrea eraiki zuten.
 |
Casadevante jauregia |
 |
Udaletxea |
 |
Zuloaga jauregia |
Eliza bisitatu eta gero, Kale Nagusian
barna jaisten hasiko gara. XVI. mendean, Santa Maria atea irekitzean, kale hau
hiriguneko kalerik garrantzitsuena bihurtu zen. Harbidezko kale honetan eraikin
eder eta dotoreak ikusiko ditugu, eta hauen artean Zuloaga eta Casadevante
jauregiak
eta Hondarribiako Udaletxea nabarmentzen dira. XVII. eta XVIII. mendeetan harlanduz
eraikitako etxe hauek, zizelkatutako hagaburudun teilatu hegalak, burdin forjatuzko
balkoiak eta armarriak dituzte. Gaur egun, Zuloaga jauregiaren jabetza
udaletxearena da eta bertan, udal artxibo historikoa eta liburutegia daude eta,
barroko estilokoa den Casadevante jauregia, berriz, hotela da.
 |
Etxebestenea dorretxea |
Hiru eraikin dotore hauek atzean utzi eta harbidezko
kalean barna jaisten jarraituko dugu. 31 zenbakia duen atarira heldu aurretik,
ezkerretik ateratzen den kale estuan sartu eta Apezpiku plazara aterako gara.
Aurrez aurre, denborak bere hormak belztu dituen Etxebestenea dorretxea izango
dugu. XII. mendean eraiki zuten dorretxea udalerriko eraikinik zaharrenetarikoa
da eta, XV. mendearen amaieran eta XVI. mendearen hasieran, Hondarribiak
jasandako setio ugarien ondorioz, bertako kanoi-bateria eraitsi eta eraberritu
egin zuten gaur egun duen itxura hartuz. Hemen jaio zen Don Cristobal de Rojas
y Sandoval, 1502an, Sevillako artzapezpiku eta Karlos V.aren kapilau izandakoa.
1990. urtetik hotela da.
 |
Santa Maria atea |
 |
Eremu harresitua |
Etorritako bidetik Kale Nagusira
itzuli eta gertu dagoen Santa Maria atearen ondora jaitsiko
gara. Ate hau, hiriak zituen bi sarreretako bat da eta hainbat elementuz
osatuta dago: zubi altxagarria, guardia-atala eta lubanarroak besteak beste.
Atean dagoen armarria 1694koa da eta honen gainean eguzki-erloju bat dago. Atea zeharkatu eta San Felipe bastioira
iritsiko gara. Eraikitzen azkena izan zen (XVII. mendea). Barruko aldean,
joko-kasinoa eraiki zuten eta gaur egun, adinekoentzat egoitza da. Bertatik eremu
harresituaren ikuspegi zabala izango dugu.
 |
Erreginaren bastioia |
 |
San Nikolas atea |
Santa Maria atetik berriro itzuliko
gara ingurune historikoaren kaleetara. Harresiaren paraleloan hedatzen den
Murrua kaletik ibiliz, Erreginaren bastioira helduko gara. XVI.
mendean eraiki zuten bastioi honek zuen kokapenagatik balio estrategiko handia
zuen eta gaur egun oraindik tunel batek lotzen dituen bi patio ditu. Bastioia
atzean utzi eta Jeneral Leiba kaletik aurrera egingo dugu, San Nikolas izena duten atea
eta bastioiaren
ondora heldu arte. Atea, Hondarribiako harresien bi sarreretako bat da,
ipar-mendebaldean kokatuta. Bi dira ateak. Zaharrena izen bera duen kalean ikus
daitekeen Erdi Aroko arku arrunta da, harlanduz egina dagoen egitura sinplea.
XVI. mendekoa den bigarren atetik San Nikolas errebelinara pasa
daiteke. Gotorleku nagusiaren gorputzaren parean dagoen gotorleku
triangeluarrari deitzen zaio errebelina, eta normalean lubaki baten beste
aldean kokatzen da. Bere funtzioa, su-gurutzatuaren bidez erasotzailea banantzea
zen. Zubitik, XVI. mendekoa den eta kontserbazio-egoerarik onenean dagoen San
Nikolas bastioia ikus daiteke.
 |
Egiluz etxea |
Inguru harresituetik urrundu eta, Arma
plazaraino zuzentzen den San Nikolas kalean barneratu bezain azkar, Harategi
kaletik Gipuzkoa plazara iritsiko gara. Euskal arkitektura herrikoiko
etxe koloretsuez inguraturik dagoen eraikuntza gehienak, XX. mendeko bigarren
erdialdean altxatu ziren. Plazan bertan dago Done Jakue atea. Plazatik
gertu, beste bi etxe eder aurkituko ditugu: Mugarretenea etxea eta Egiluz
jauregia.
Mugarretenea etxea hareharrizko harlanduz egina dagoen XVI. mendeko (batzuen
ustez XVII. mendekoa) eraikina da. Egiluz jauregiaren jatorria eta estiloa
guztiz garbi ez badago ere, badirudi XVI. mendearen amaierakoa dela. Kondairaren
arabera, 1502 urtean, Gaztelako Joana “Eroa”-k eta Filipe Ederrak bertan hartu
omen zuten ostatu.
 |
Polborina |
Egiluz jauregia kokatuta dagoen Juan
Laborda kaletik behera egingo dugu segidan, kasko historikotik aldenduz. Javier
Ugarte kalera iristean, gure ezkerrera Polborina ikusiko dugu, XVII.
mendeko bolbora-biltegia. Ibilaldiari amaiera emateko, hirigune historikotik
urrutiratuko gara eta San Pedro kaletik, Hondarribiako ingurune ezagunenetakoa
den Portu
auzora jaitsiko gara. Santiago kalea, antzinako Magdalena errebalarekin
batera, auzo honen sorburua da, kale hau baitzen erromesek Done Jakue bidean
hiribildutik kanpo igarotzen zuten lehen kalea. Arrantzaleen auzoa den honetan,
kolore askotako etxeak ikusiko ditugu, itsasontziak margotzean soberan geratzen
zen pinturaz margotuta.
 |
Portu auzoko etxeak |
 |
Portu auzoko etxeak |
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina